Bunt dwulatka najczęściej bywa nieunikniony, ale trudno mówić tutaj o typowym buncie, jest to naturalny etap rozwoju dziecka. Każdy rodzic musi przejść taki etap w życiu swojego dziecka. Dzięki temu artykułowi dowiesz się czym jest bunt dwulatka i jak sobie z nim poradzić.
Jakie zachowanie wskazuje na bunt dwulatka?
Każdy rodzic wie, że około drugiego roku życia ich dziecko próbuje za wszelką cenę być samodzielne i pokazać kto rządzi w domu. Dziecko chce robić wszystko samo, a na sprzeciw ze strony rodziców reaguje głośnym krzykiem. Rodzice często mówią, że jest im ciężko wytrzymać z takim dzieckiem. Nie jest to jednak typowy bunt, a próba zaznaczenia swojej odrębności. W tym czasie ulubionym słowem dziecka jest „nie”. Dwulatek nadużywa tego słowa i próbuje tym sposobem osiągnąć coś dla siebie. Dziecko widzi, że słowa „tak” lub „nie” mają wpływ na pewne kwestie w życiu i dlatego chce samo o sobie decydować i zaznaczyć swoją indywidualność. Dziecko przez takie zachowanie nie jest złośliwe, to naturalny etap w jego rozwoju, a rodzice powinny to po prostu przetrwać.
Jak sobie radzić z buntem dwulatka – sposoby?
Musimy zrobić wszystko, aby pomóc naszemu dwulatkowi odkryć swoją indywidualność, a przy tym nie zwariować. Warto więc podjąć ku temu pewne działania. Przede wszystkim trzeba dziecko spróbować zrozumieć. Dziecko chce wszystko robić samo, czy to ubierać się czy jeść, ale wiadomo, że na początku może mu to wychodzić słabo. Nie warto jednak pośpieszać dziecka, a uzbroić się w cierpliwość. Po kilku próbach nasz dwulatek zacznie radzić sobie coraz lepiej. Kolejną ważną kwestią jest przewidywanie zachowań dziecka. Inną istotną sprawą jest uprzedzanie dziecka o naszych planach. Dziecko zaczyna czerpać przyjemność z podejmowania decyzji, dlatego warto czasem dawać mu te możliwość w jakichś prostych sprawach. Najważniejsze jednak to wsparcie, wspieraj dziecko w tym etapie jego rozwoju, gdyż dla niego to też trudny czas.
